HISTORIA HOSPICJUM

Początek

Historia OHD ma swój początek w 1989 r., kiedy to na terenie prawobrzeżnej Warszawy rozpoczęła działalność kilkuosobowa grupa ludzi dobrej woli opiekujących się osobami z chorobami nowotworowymi. Tworzyli ją lekarz, pielęgniarka i dwóch wolontariuszy. Początkowo skala tej pracy była skromna (ośmiu chorych rocznie). W ciągu następnych kilku lat skład grupy poszerzył się o jeszcze trzech lekarzy i ośmiu wolontariuszy. Nadal jednak brakowało osobowości prawnej, funduszy, sprzętu i oficjalnego tytułu do działania. Przełom nastąpił w roku 1993. Powstało wtedy Stowarzyszenie Hospicjum Domowe. Początkowo zgłoszenia chorych, koordynacja pracy, magazynowanie sprzętu odbywało się w prywatnych mieszkaniach członków Stowarzyszenia. Później współpracę ze Stowarzyszeniem podjęły Ośrodki Opieki Paliatywnej.

Profesjonalizacja

27 lipca 1998 został utworzony Ośrodek Hospicjum Domowe Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej Zgromadzenia Księży Marianów. Pierwszy dyrektorem został marianin, ks. Andrzej Dziedziul. Początkowo Ośrodek obejmował opieką rocznie około 130 chorych z prawobrzeżnej części Warszawy oraz okolicznych gmin, takich jak Marki, Ząbki, Radzymin, Legionowo, Zielonka, Kobyłka, Wołomin, Międzylesie, Wawer, Wesoła, Sulejówek. W miarę upływu lat podopiecznych przybywało. W 2006 r. było ich już ponad tysiąc. Obie organizacje – Stowarzyszenie i OHD rozrosły się na tyle, że z końcem 2016 r. pojawiła się potrzeba podzielenia się. Stowarzyszenie poszło własną drogą, dzięki czemu na mapie Warszawy powstało kolejne hospicjum. OHD skupiło się na profesjonalizacji i rozwoju usług w ramach prowadzonej działalności.

OHD dziś

Przez kolejne lata Ośrodek rozwijał się w trosce o dobro pacjentów i ich rodzin. Obecnie oferuje wsparcie nie tylko w ramach hospicjum domowego, ale i Poradni Medycyny Paliatywnej. Zapewnia opiekę psychologiczną oraz socjalną. Otacza opieką również dzieci osierocone i rodziny w żałobie. Organizuje wyjazdy letnie i zimowe dla dzieci i młodzieży, spotkania integracyjne, zabawy, pomaga w nauce. Zespół OHD angażuje się w akcje i przedsięwzięcia dedykowane chorym i ich bliskim. Edukuje dzieci, młodzież i dorosłych. Pod opieką Ośrodka przebywa rocznie ponad tysiąc pacjentów, którymi z troską opiekuje się ponad 70-osobowy zespół profesjonalistów. 
OHD pragnie nieustannie doskonalić swoje kompetencje w pracy z osobami chorymi i ich bliskimi, aby móc jeszcze lepiej odpowiadać na ich potrzeby.

Symbolika logotypu OHD

Logo naszego Hospicjum Domowego przedstawia kontur twarzy kobiety. Jest nią Maryja – Matka Jezusa Chrystusa. Maryja spogląda przed siebie. Zawsze patrzy tam, gdzie jest jej Syn. Z czułością spogląda na Jezusa, który jest obecny przy łóżkach wszystkich chorych i cierpiących. Pociesza ich swoją obecnością. Patrzy na tego, który sam przeszedł ogromne cierpienie na krzyżu. Widzi jego zatroskanie o wszystkich udręczonych bólem chorych, a także kochających ich bliskich. Twarz Maryi jest otoczona aureolą wyrażającą jej świętość.
Choć realnie na pierwszym planie widoczna jest twarz Maryi, to jednak niewidzialne centrum jest gdzie indziej. Tam, gdzie spoglądają jej oczy – na Jezusa Zmartwychwstałego obecnego przy łóżku osoby chorej, który ze zrozumieniem delikatnie trzyma tę osobę ręką z zabliźnionymi ranami po gwoździach.
Argumentem przemawiającym za umieszczeniem Maryi w logo hospicjum było zwrócenie uwagi, iż Maryja, tak jak była blisko Jezusa cierpiącego na krzyżu, tak samo jest blisko każdej wzywającej ją cierpiącej osoby. Wspiera ją swoją cichą, współczującą obecnością. Może być wzywana na pomoc w chorobie i cierpieniu jako Maryja Uzdrowienie Chorych.
Motyw Maryi stał się naczelnym elementem logo Ośrodka także w nawiązaniu do Zgromadzenia Księży Marianów Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, które w jednej z kilku misji swego charyzmatu podejmuje zaangażowanie modlitewne i apostolskie mające na celu pomoc cierpiącym, umierającym i zmarłym. A przez to wpisuje się w misję Kościoła powszechnego, który został powołany przez Jezusa do uwielbiania Boga, ale też do dokonywania w Jego Imię „opatrywania ran serc złamanych” (Iz 61, 1).

Najważniejsze daty